ارز پایه در فارکس (Base) چیست؟

یکی از اولین مفاهیمی که در بازار فارکس با آن روبرو می‌شوید، ارز پایه (Base Currency) است. ارز پایه اولین ارز لیست شده در یک جفت ارز است؛ برای مثال در جفت ارز USD/EUR، دلار آمریکا ارز پایه است. در این جفت ارز، ارز دوم را مظنه یا ارز متقابل می‌نامند. اگر بر روی یک جفت ارز پوزیشن لانگ بگیرید، انتظار دارید که Base Currency بر حسب ارز مظنه افزایش داشته باشد. به همین صورت، اگر پوزیشن شورت بگیرید، برخلاف آن را انتظار دارید.

تعریف و انواع ارز پایه

ارز پایه در فارکس، اولین ارزی است که در یک جفت ارز قیمت گذاری می‌شود. همانطور که گفته شد، ارز دوم نیز ارز مظنه است. ارز مظنه در یک جفت ارز نشان می‌دهد که برای خرید یک واحد از واحد دیگر چه مقدار ارز مظنه نیاز است. جفت ارزها همواره استفاده می‌شود؛ زیرا شما همیشه یک ارز را می‌فروشید و ارز دیگر را می‌خرید. در واقع شما ارز مظنه را می‌فروشید و ارز پایه را خریداری می‌کنید. در یک معامله ارزی – با فرض اینکه این یک سرمایه گذاری یا سفته بازی باشد – زمانی که شما یک پوزیشن لانگ می‌گیرید، شرط می‌بندید که Base Currency بر حسب ارز متقابل بالا می‌رود. جفت ارز با مخفف 3 حرفی برای Base Currency و سپس 3 حرف به عنوان مخفف ارز مظنه نوشته می‌شود. چندین جفت ارز «مهم یا ماژور (major)» وجود دارد که معمولا حجم معاملات بیشتری دارند؛ مهمترین آنها USD/EUR یا دلار آمریکا / یورو است. در جفت ارز USD/EUR، دلار آمریکا Base Currency و یورو ارز مظنه است. برای مثال اگر قیمت گذاری این ارز 0.8472 باشد، نشان می‌دهد که برای خرید یک دلار، به 0.8472 یورو نیاز است. معمولا دلار آمریکا ارز پایه اکثر جفت ارزهای اصلی است، از جمله آنها می‌توان به‌ USD/JPY (ین ژاپن به عنوان ارز مظنه)، USD/CHF (فرانک سوئیس) و USD/CAD (دلار کانادا) اشاره کرد.

نکته: در جفت ارزهایی که گفته شد دلار آمریکا Base Currency بود. اما در مواردی که دلار آمریکا ارز پایه نیست، دو استثنا در جفت‌های اصلی وجود دارد: جفت ارز GBP/USD (پوند بریتانیا به عنوان ارز پایه) و AUD/USD (دلار استرالیا به عنوان Base Currency). اگرچه هر دو جفت شامل دلار امریکا هستند،؛ اما دلار آمریکا نقش ارز پایه را ندارد.

 

Base Currency چگونه عمل می‌کند؟

هنگامی که با ارز پایه در فارکس معامله می‌کنید؛ شما از ارز پایه پوزیشن لانگ و از ارز مظنه پوزیشن شورت می‌گیرید. تغییرات محلی در نرخ‌های بهره، کسری‌های معاملاتی و رشد اقتصادی همگی می‌توانند دلایلی برای برتری یک ارز بر ارز دیگر باشند. خرید و فروش در صرافی‌های فارکس (بروکر یا کارگزاری فارکس) بازارهای فرا بورس انجام می‌شود. جفت ارزها در غالب واحدهای افزایشی به نام «پیپ» قیمت گذاری می‌شوند. پیپ چهارمین رقم بعد از نقطه اعشار در یک مظنه است که برابر با 0.01 درصد یک واحد ارز است. مانند سهام، جفت ارزها قیمت‌های خرید و فروش (bid – ask) دارند. در یک معامله، خریدار قیمت ask را می‌پردازد و فروشنده قیمت bid را دریافت می‌کند. بازار ساز، اسپرد (spread) یا تفاوت بین این دو قیمت را دریافت می‌کند. صرافی‌ها، برای جذب مشتری بیشتر، بر سر قیمت‌های اسپرد رقابت می‌کنند.

نکته: جفت‌های ارزی که معمولاً مورد معامله قرار می‌گیرند، مانند جفت‌های اصلی مورد بحث در بالا، اسپرد کمتری دارند؛ زیرا حجم معاملات بیشتری دارند، در نتیجه به صرافی اجازه می‌دهد تا درآمد بیشتری کسب کند. معاملات به صورت “لات” انجام می‌شود که معادل 100,000 واحد Base Currency است. این مقدار ممکن است سرمایه گذاری بزرگی به نظر برسد؛ اما در معاملات ارزی بسته به جفت ارز می‌توان تا 2% از مارجین استفاده کرد. این بدان معناست که اگر یک لات را با دلار به عنوان ارز پایه معامله کنید، برای در اختیار داشتن سرمایه 100,000 دلاری در معامله، در حساب خود فقط به 2,000 دلار نیاز دارید.

تاثیر Base Currency بر سرمایه گذاران فردی

درک ارز پایه هنگام انجام هر معامله با یک جفت ارز ضروری است، نه تنها به این دلیل که ارز پایه جهت معامله را تعیین می‌کند، بلکه اندازه لات نیز اهمیت بالایی دارد. برای مثال، اگر یک معامله انجام دهید که در آن دلار آمریکا Base Currency است، معامله بر اساس اندازه لات 100,000 دلاری خواهد بود. در حالی که اگر معامله‌ای با ارزی با ارزش به مراتب بیشتر یا کمتر از دلار آمریکا انجام دهید، می‌تواند تأثیر زیادی بر مارجین مورد نیاز حساب شما داشته باشد.

جمع بندی

در مقاله بالا آموختیم که ارز پایه در فارکس اولین ارزی است که در یک جفت ارز قیمت گذاری می‌شود. برای مثال، در جفت ارز USD/EUR، دلار آمریکا Base Currency است. دومین ارز، ارز مظنه‌ است که نشان دهنده مقدار ارز مورد نیاز برای خرید یک واحد ارز پایه است. به صورت کلی Base Currency از اهمیت بیشتری برخوردار است و جهت معامله را مشخص می‌کند. در واقع اگر شما یک جفت ارز را خریداری کنید، شرط می‌بندید که ارزش ارز پایه نسبت به مظنه افزایش خواهد یافت. همچنین در صورت نیاز می توانید از سرویس های مجموعه امیر تریدر مانند سیگنال فارکس و آموزش فارکس نیز استفاده کنید.