منظور از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری چیست؟

پیش از این در مقالات مختلف نمودارهای متفاوتی را معرفی کردیم. علاوه بر این اندیکاتورها و ابزارهای زیادی را پوشش دادیم که بررسی آن ها در تجزیه و تحلیل روندهای بالقوه و فرصت‌های معاملاتی به شما کمک می‌کند. در این مقاله نیز می‌خواهیم استفاده از اندیکاتور های پیشرو و تاخیری را توضیح دهیم.

در واقع اندیکاتور یک ابزار است که به تحلیل روند قیمت در بازار مالی کمک می کند و به صورت نمودار می باشد. برای درک بهتر یک اندیکاتور ، لازم است که نقاط قوت و ضعف هر ابزار را به طور کامل درک کنید. در این شرایط می‌توانید تعیین کنید که کدام یک کارایی بهتری برای شما دارد. ابتدا باید چند مفهوم را بررسی کنیم.

دو نوع اندیکاتور اصلی داریم:

• اندیکاتور های پیشرو (Leading)
• اندیکاتور های تاخیری (Lagging)

یک اندیکاتور پیشرو (Leading)، سیگنال را قبل از وقوع روند جدید یا معکوس ارائه می‌دهد. این اندیکاتور ها با پیش بینی اینکه قیمت‌ در آینده چگونه خواهد بود، به شما در کسب سود کمک می‌کند. مزیتی که این نوع اندیکاتور دارد، آگهی دادن به تریدر قبل از برگشت روند است.

اندیکاتور های پیشرو یا لیدینگ با اندازه‌ گیری میزان «بیش خرید» یا  «بیش فروش» کار می‌کنند. این کار با این فرض انجام می‌شود که اگر یک جفت ارز «بیش فروش» داشته باشد، بر می‌گردد.

یک اندیکاتور تاخیری (Lagging)، پس از شروع روند سیگنال را به شما ارائه می‌دهد. این اندیکاتور اساسا به شما می‌گوید که روند شروع شده است و باید از آن استفاده کنید.

زمانی که قیمت‌ها در روندهای نسبتا طولانی حرکت می‌کنند، اندیکاتور تاخیری یا لگینگ به خوبی عمل می‌کند.

اندیکاتورهای تاخیری به شما درباره تغییرات آینده در قیمت هشدار نمی‌دهند، آنها به سادگی به شما می‌گویند که قیمت چه عملکردی دارد (افزایش یا کاهش) تا بتوانید مطابق با آن معامله کنید.

استفاده از انواع اندیکاتور

با توجه به توضیحات داده شده ممکن است تصور کنید که استفاده از اندیکاتور پیشرو بهتر است و می‌توان با استفاده از آن ثروتمند شد. حق با شماست!

اگر اندیکاتور پیشرو همیشه عملکرد درستی داشته باشد، هر بار که از آن استفاده می‌کنید؛ می‌توانید روند را تشخیص داده و از این طریق کسب سود کنید. اما این اندیکاتور همیشه عملکرد خوبی ندارد.

هنگامی که از شاخص‌های پیشرو استفاده می‌کنید، فیک‌ اوت (fakeout) زیادی را تجربه خواهید کرد. اندیکاتور های پیشرو به دلیل دادن سیگنال‌های جعلی بدنام هستند و می‌توانند شما را گمراه کنند.

گزینه دیگر، استفاده از اندیکاتور های تاخیری است که مستعد سیگنال‌های جعلی نیستند. اندیکاتورهای تاخیری فقط پس از اینکه تغییر قیمت به وضوح روند را شکل داد سیگنال می‌دهد. نکته منفی در این اندیکاتورها این است که شما در وارد شدن به یک پوزیشن معاملاتی کمی دیر عمل خواهید کرد.

اغلب بیشترین سودها در کندل‌های ابتدایی روند رخ می‌دهد، بنابراین با استفاده از یک اندیکاتور تاخیری ممکن است بسیاری از سود را از دست بدهید.

اندیکاتورهای تاخیری باعث می‌شوند شما دیر خرید و فروش کنید. اما در ازای از دست دادن هر فرصت اولیه، با نگه داشتن شما در مسیر درست بازار، ریسک شما را تا حد زیادی کاهش می‌دهند.

بیایید به طور کلی همه اندیکاتور ها را به دو دسته طبقه بندی کنیم:

1. اندیکاتورهای پیشرو یا اوسیلاتور ها
2. اندیکاتور های تاخیری یا اندیکاتور های دنبال کننده روند

در حالی که این دو می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند، احتمال تضاد آنها با یکدیگر بیشتر است. اندیکاتور های تاخیری، برخلاف اندیکاتور های پیشرو، در بازارهای جانبی عملکرد خوبی ندارند.

جمع بندی

رویکرد کلی این است که شما باید از اندیکاتور های تاخیری در بازارهای پرطرفدار و اندیکاتور های پیشرو در بازارهای جانبی استفاده کنید.

لازم به ذکر است که هیچکدام از این دو اندیکاتور به تنهایی عملکرد خوبی ندارند؛ اما برای استفاده بهتر از آنها باید از مشکلات احتمالی اطلاع داشته باشید.