بحران ارزی چیست و چه تاثیری بر بازار فارکس دارد؟
- زمان مطالعه: 12 دقیقه
بحران ارزی (currency crisis) زمانی رخ می‌دهد که یک ارز ناگهان نوساناتی را تجربه کند که منجر به سفته بازی در بازار ارز (سیگنال فارکس) شود. این بحران‌ها می‌توانند ناشی از عوامل متعددی مانند تثبیت ارز یا تصمیمات سیاست پولی باشند. بحران ارزی را می‌توان با قرار دادن نرخ های ارز شناور یا با اجتناب از سیاست های پولی حل کرد که به جای پذیرش بازار با آن مبارزه می‌کنند.
چند نمونه از رضایتمندی و سود روزانه اعضای کانال VIP، اگه شماهم داخل بروکر حساب واقعی داری همین حالا فرم زیر را پر کن و رایگان عضو کانال VIP شو.
بیشتر سرمایه گذاران بین المللی در مقطعی با بحران ارز رو به رو شده‌اند. مکزیک، آرژانتین، چین و بسیاری از کشورهای دیگر به دلایلی شاهد افزایش و کاهش ارزش ارزهای خود بدون هشدار بوده‌اند. این رویداد هر بار بر بازار گسترده تری تأثیر می‌گذارد.
خلاصه مقاله
- بحران ارزی زمانی رخ می‌دهد که ارز یک کشور بالا و پایین‌های سریعی را تجربه می‌کند و باعث اعتراض سرمایه گذاران می‌شوند.
- یک بحران اغلب زمانی رخ می‌دهد که بانک مرکزی یک کشور از ارزش پول خود برای حفظ سرمایه گذاری حمایت کند.
- آمریکای لاتین یک بحران شناخته شده را در سال 1994 تجربه کرد. چند سال بعد آسیا این بحران را تجربه کرد.
- بحران ارزی ممکن است فرصتی برای شما فراهم کنند تا سبدهای معاملاتی خود را در برابر ریسک محافظت کنید.
بحران ارزی (currency crisis) چیست؟
به صورت کلی، بحران ارزی می‌تواند ناشی از تمایل بانک مرکزی برای تقویت ارزش پول خود برای حفظ سرمایه در مرزهای خود باشد. بازارهای نوظهور در اوایل سال 2014 (زمستان سال 1392) از جریان خروج سرمایه عبور کردند که منجر به کاهش ارزش پول آنها در سراسر جهان شد. بانک‌های مرکزی با افزایش نرخ بهره برای جذب سرمایه‌گذار به این موضوع پاسخ دادند. اما این نرخ‌های بالاتر منجر به کاهش رشد اقتصادی و ارزش واقعی شد.
کشورها ممکن است بخواهند در برخی موارد ارزش ارزهای خود را به طور مصنوعی پایین نگه دارند تا تقاضا برای صادرات خود را تحریک کنند. چین یکی از مثال‌های بارز این مسئله است و با این روش برای چندین دهه ارتباط خود را با دلار آمریکا حفظ کرد. دولت‌هایی مانند دولت آمریکا، به دلیل ذخایر بزرگ خارجی خود، به مشکل برخورد نکردند؛ اما این امر باعث عدم تعادل در سایر حوزه‌های بازار شده است.
یک کشور واحد پولی خود را به ارز یک یا چند کشور دیگر «قفل» می‌کند. به این ارزها، ارزهای قفل شده (Currency Peg) گویند. برای مثال، دلار هنگ کنگ به دلار آمریکا در محدوده‌ای حدودا بین 7.75 و 7.85 قفل شده است. این موضوع نشان می‌دهد که ارزش دلار هنگ کنگ نسبت به ارزش دلار آمریکا در این محدوده مانده و در صورت نوسان، در همین محدوده نوسان خواهد کرد.
بحران ارزی همچنین ممکن است ناشی از عواملی از سیاست‌های بانک مرکزی گرفته تا سفته بازی محض باشند. وقتی بحران ارزی ناشی از این عوامل باشد؛ اغلب پیش بینی آن سخت خواهد بود. علت اصلی وقوع بحران ارزی در گذشته، ناتوانی بانک مرکزی در حفظ نرخ ثابت قفل شده با نرخ شناور ارز خارجی بوده است.
نمونه هایی از نحوه عملکرد یک بحران ارزی
بحران های ارزی بیشتر از زمان بحران بدهی آمریکای لاتین در دهه 1980 رخ داده است.
سرمایه گذاران می‌ترسیدند که مکزیک با آغاز روند کند شدن اقتصاد و کاهش ذخایر خارجی، قادر به پرداخت بدهی‌های خود نباشد. این نگرانی‌ها زمانی که کشور مجبور به کاهش ارزش پول خود در سال 1994 (سال 1373) شد، به نوعی پیش گویی خودساز تبدیل شد. سپس کشور مجبور شد تا نرخ بهره را تا نزدیک به 80 درصد افزایش دهد. این موضوع در نهایت به تولید ناخالص داخلی (GDP) آسیب وارد کرد.
نکته: بحران ارز آمریکای لاتین در سال 1994 یکی از شناخته شده ترین بحران‌ها است.
یکی دیگر از نمونه‌های شناخته شده بحران مالی آسیا در سال 1997 (سال 1376) است. پس از مشاهده رشد سریع در طول دهه 1990، اقتصادها برای تامین مالی رشد خود به شدت به بدهی خارجی متکی بودند.
وقتی زمان دریافت این وام‌ها به اتمام رسید، آنها برای پرداخت بدهی‌های خود به سختی تلاش کردند. با افزایش نگرانی سرمایه گذاران در مورد ریسک‌های از پیش تایین شده، حفظ نرخ‌های ارز ثابت بسیار سخت شد. در نتیجه ارزش ارز به شدت کاهش یافت.
راهکارهای بحران ارزی
برخی از اقدامات را می‌توان برای جلوگیری از وقوع یک بحران انجام داد.
نرخ‌های ارز شناور با اطمینان از اینکه تعیین قیمت بازار، همیشه بر عهده بازار است، از بحران ارزی جلوگیری می‌کنند. این برخلاف نرخ ثابت ارز است که در آن بانک‌های مرکزی باید با بازار مبارزه کنند.
بانک‌های مرکزی همچنین باید از سیاست‌هایی که شامل معامله علیه بازار می‌شود اجتناب کنند؛ مگر اینکه مجبور باشند برای جلوگیری از یک بحران گسترده‌تر این کار را انجام دهند. اقتصاد بازارهای نوظهور می‌توانستند اجتناب ناپذیر بودن خروج ارز را بپذیرند. آنها می‌توانستند به جای تلاش برای افزایش نرخ بهره، سیاست‌های خود را برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی اصلاح کنند.
نکته: رویکرد افزایش نرخ‌ها ممکن است برای بانک‌های مرکزی هزینه زیادی داشته باشد.
نحوه تعدیل بحران های ارزی
هنگام تصمیم گیری همیشه باید از پویایی ارز آگاه باشید. اغلب می‌توان مشکلات عمده را پیش از بروز آنها، حداقل تا حدی، پیش بینی کرد. اما زمان بندی بازار ممکن است همچنان بسیار سخت باشد.
عدم تعادل ارزی می‌تواند راه خوبی برای محافظت از سبد معاملاتی شما در برابر ریسک باشد؛ مخصوصا در مقابل روش‌هایی مثل انجام یک شرط بندی بزرگ علیه ارز یا کشور.