هرچیزی که باید درباره ریسک ارز در معامله بین‌‌المللی بدانید
- زمان مطالعه: 12 دقیقه
به صورت کلی، ریسک های ارزی، ریسک هایی هستند که از تغییرات ارزش گذاری نسبی ارزها ناشی می‌شوند. این تغییرات در ارزش گذاری ارز می‌تواند سود و زیان غیرقابل پیش بینی ایجاد کند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که سود یا سود سهام حاصل از یک سرمایه گذاری از یک ارز خارجی به دلار آمریکا تبدیل شود. سرمایه گذاران می‌توانند با استفاده از پوشش ریسک و سایر تکنیک‌های طراحی شده برای جبران هرگونه سود یا زیان مربوط به ارز، ریسک ارز را کاهش دهند.
سیگنال فارکسبرای مثال، فرض کنید که یک سرمایه گذار مستقر در ایالات متحده یک سهام آلمانی را به قیمت 100 یورو خریداری می‌کند. با نگهداری این سهام، نرخ مبادله یورو از 1.5 به 1.3 یورو در هر دلار کاهش می‌یابد. اگر سرمایه گذار سهام را به قیمت 100 یورو بفروشد، با تبدیل سود از یورو به دلار آمریکا، 13 درصد ضرر خواهد داشت. با این حال، اگر آن تریدر از پوزیشن خود از یورو شورت سل بگیرد و سیو سود کند، در این صورت سود حاصل از کاهش یورو، زیان 13 درصدی را جبران می‌کند. در ادامه تلاش می‌کنیم به این بپردازیم که چگونه سرمایه گذاران می‌توانند ریسک ارز را مدیریت کنند تا از پرتفوی خود محافظت کرده و بازدهی خود را بهبود بخشند.
چطور ریسک ارز را مدیریت کنیم؟
سرمایه گذاران بین المللی برای مدیریت ریسک ارز گزینه‌های مختلفی دارند، از جمله استفاده از ابزارهایی مانند معاملات فیوچرز ارز، فوروارد و قرارداد آپشن یا وجوه پوششی ارزی. اما استفاده از این ابزارها برای سرمایه گذاران فردی اغلب گران و پیچیده است. یک جایگزین ساده، انعطاف پذیر و با نقد شوندگی مناسب برای پوشش ریسک ارزی، صندوق‌های قابل معامله در مبادلات ارزی (ETF) هستند. چندین موسسه مالی بزرگ وجود دارد که انواع مختلفی از ETFهای متمرکز بر ارز را ارائه می‌دهند. اینوسکو (Invesco) و ویزدم تری (WisdomTree) دو مثال محبوب از ارائه دهندگان صندوق‌های قابل معامله در مبادلات ارزی (ETF) است که تعدادی از ارزهای مختلف را در سراسر جهان پوشش می‌دهند. این ارزها شامل مقاصد سرمایه گذاری بین المللی محبوب از جمله کانادا و همچنین بازارهای نوظهور مانند چین و برزیل است. سرمایه گذاران می‌توانند به سادگی گزینه‌های قراردادی را در مقابل این ETFها خریداری کنند تا از کاهش ارزش ارز سود ببرند و با این روش زیان‌های ناشی از تبدیل را جبران کند. گزینه دیگر خرید ETFهایی با پوشش ارزی است که دارای پوشش ریسک در برابر نوسانات ارزی نسبت به دلار آمریکا هستند. این صندوق‌ها، که به اصطلاح بتای هوشمند نیز نامیده می‌شوند، ساده ترین گزینه را برای سرمایه گذاران فراهم می‌کنند.تعیین ضروریت استفاده از هج (Hedge)
به یاد داشته باشید که ایجاد یک پوشش در برابر ریسک ارز می‌تواند بسیار گران باشد. طبق تعریف، سرمایه گذاران باید هر واحد ارز خارجی را با یک دلار آمریکا جبران کنند تا بتوانند به طور کامل از هج استفاده کنند. در نتیجه، سرمایه گذاران ابتدا باید ببینند که آیا استفاده از پوشش ریسک یا هج ضروری است یا خیر. در اینجا چند سوال متداول وجود دارد که قبل از پوشش ریسک مطرح می‌شود:- آیا هزینه پوشش ریسک مقدار نامتناسبی از کل سرمایه گذاری را نشان می‌دهد؟ به عبارت دیگر، آیا هزینه بیشتر از میزان ریسک احتمالی است؟
- تا کی امنیت خارجی (foreign security) را نگه می‌دارید؟ در کوتاه مدت، ارزها تمایل به نوسان نسبتا کمی دارند، که به این معنی است که هزینه هج ممکن است ارزش سود نهایی را نداشته باشد.
- آیا فکر می‌کنید ریسک قابل توجهی برای کاهش ارز وجود دارد؟ در دوران باثبات اقتصادی، ارزها تمایل دارند با نوسانات نسبتاً کم مبادله شوند، که باعث می‌شود پوشش ریسک تا حدودی غیر ضروری باشد.